STAATSHERVORMING ONGEWENST- UNE REFORME DE L’ETAT NON DESIREE

STAATSHERVORMING ONGEWENST

 Sedert jaren is de Belgische politieke wereld in de ban van de zoveelste “staatshervorming” (lees: staatsafbraak). In november 2011 werd daaromtrent een politiek akkoord bereikt. In een onlangs i.o.v. het dagblad De Morgen uitgevoerde peiling blijkt dat slechts 17% van de Belgen de “staatshervorming” zoals die voorzien is in het regeerakkoord een “goede zaak” vindt.

Let wel, dit weerspiegelt nog niet noodzakelijk een anti-Belgisch ressentiment, want de media en de partijen maken de Belgen sedert jaar en dag wijs dat een staatshervorming “nodig” is, al was het maar om “een regering te hebben” (hoewel er in werkelijkheid al zes zijn in het federale België). Ook nu artikel 195 van de grondwet op ongrondwettelijke wijze opgeschort wordt, blijft de particratie de Belgen dit wijs maken.

Een kwart van de Belgen vindt de staatshervorming dan weer een slechte zaak. 25% is beduidend meer dan 17%. Als men abstractie maakt van diegenen die geen mening hebben en neutraal zijn, heeft de staatshervorming geen democratische basis. Daar komt nog bij dat 17% van de bevolking op zich helemaal niet voldoende is om de staatsstructuur te wijzigen en zeker niet op de ingrijpende manier zoals dat nu gebeurt.

Wat vooral opvalt is de grote onverschilligheid, die wellicht voortvloeit uit een onwetendheid en die op zich dan weer een gevolg is van een gebrek aan informatie vanwege de overheden. Die onverschilligheid heeft tevens te maken met een (terechte) afkeer van de politiek, die duidelijk niet in staat blijkt te zijn het kleine België op een efficiënte manier te besturen. Die onverschilligheid uit zich voorlopig door een groeiend absenteïsme bij de verkiezingen en, blijkens de peilingen, door kiesintenties voor extremistische partijen.

Hoe dan ook, meer dan 80% van de Belgen verklaart zich niet voorstander van de geplande staatshervorming. De politici kunnen dit niet negeren als ze niet zelf irrelevant willen worden.

 

UNE REFORME DE L’ETAT NON DESIREE

Depuis des années, le monde politique belge est sous le charme d’une énième “réforme de l’Etat” (lire: démolition de l’Etat). En novembre 2011, un accord politique a été conclu à ce propos. Cependant, un sondage, commandé par le quotidien De Morgen, démontre que seulement 17% des Belges estiment que la “réforme de l’Etat”, telle qu’elle est prévue dans l’accord gouvernemental, est une “bonne chose”.

Néanmoins, ceci ne reflète pas nécessairement un ressentiment anti-belge, vu que les médias et les partis politiques font croire de longue date aux Belges qu’une réforme de l’Etat serait “nécessaire”, ne fût-ce que pour “avoir un gouvernement” (même si en réalité, il y en a déjà six en Belgique fédérale). Aussi maintenant que l’article 195 de la Constitution est suspendu de façon inconstitutionnelle, la particratie continue à faire avaler ces couleuvres aux Belges.

En revanche, un quart des Belges estime que la réforme de l’Etat est une mauvaise chose. 25% est plus que 17%. Abstraction faite de ceux qui n’ont pas d’opinion ou qui sont neutres, la réforme de l’Etat est donc dépourvue de base légitime. Il s’y ajoute qu’un pourcentage de 17% de la population n’est en soi pas du tout suffisant pour réformer la structure de l’Etat et certainement pas de manière si radicale comme cela se passe à l’heure actuelle.

Ce qui frappe surtout, c’est la grande indifférence, qui s’explique sans doute par l’ignorance. Celle-ci est à son tour une conséquence du manque d’information donnée par les autorités. Cette indifférence est également le résultat d’une aversion (justifiée) de la politique, celle-ci n’étant clairement pas capable de gérer la petite Belgique de façon efficace. L’indifférence s’exprime pour l’instant par un absentéisme croissant lors des scrutins et, si l’on peut croire les sondages, par les intentions de vote en faveur des partis radicaux.

Quoi qu’il en soit, plus de 80% des Belges ne se déclare pas favorables à la réforme de l’Etat planifié. Les politiciens ne peuvent continuer à le nier s’ils n’entendent pas devenir marginaux.