KAREL DE GUCHT: UN GOUVERNEMENT SANS REFORME DE L’ETAT – KAREL DE GUCHT: EEN REGERING ZONDER STAATSHERVORMING

KAREL DE GUCHT: UN GOUVERNEMENT SANS REFORME DE L’ETAT

Le 22 mai 2011, la deuxième chaîne de la VRT, Canvas, a diffusé un entretien intéressant avec le commissaire européen de la coopération au développement, Karel De Gucht (OPEN VLD) (programme « Reyers Laat »). Le libéral allait à l’encontre de la ligne de conduite de son parti en plaidant non seulement pour un gouvernement sans la N-VA, mais aussi pour un gouvernement sans “réforme de l’Etat”. Comme « nos » médias ne vous donneront pas beaucoup d’informations à ce sujet, on vous livre quelques citations remarquables:

1) „Qu’est-ce que c’est que, à vrai dire, une “grande réforme de l’Etat”? Il est un mythe que tout cela va coûter moins d’argent à la “Flandre”. Ce serait illogique car une réforme de l’Etat ne rapporte pas d’argent. Seuls les moyens financiers déjà existants sont redistribués. Si on veut donner plus aux entités fédérées, il faudra donc appauvrir davantage l’Etat fédéral. »

2) Il est illogique de penser que les grands problèmes de nos jours – par exemple le budget, les pensions et le marché de l’emploi – vont se résoudre par une réforme de l’Etat qui octroie davantage de compétences aux entités fédérées.

3) Il est absurde de modifier la loi de financement: dans dix ans, il n’y aura toujours pas d’effet; de plus, l’argent est rare et sert à acquitter notre dette, ce qui sera de toute façon difficile.

4) Bien qu’il existe des partis politiques qui prétendent le contraire, l’agence de notation Fitch n’a pas déclaré qu’il nous faut une grande réforme de l’Etat. Dans leur rapport, ils nous conseillent de réduire nos dépenses. Pour le faire, il nous faut un gouvernement de plein exercice. C’est ce que Fitch a relevé et rien d’autre.

5) C’est mon devoir de citoyen de dire que l’histoire d’une réforme de l’Etat au caractère assainissant est basée sur un mirage, tout comme le professeur De Grauwe de la KUL le disait avant moi. A juste titre, les gens se font des soucis et se demandent de quoi s’occupent les politiciens et que deviendra la Belgique. »

Evidemment, nous applaudissons le fait qu’un politicien d’un parti politique traditionnel remette en cause le dogme de la “réforme de l’Etat”. Mais la solution ne viendra pas des partis politiques confédéralisés. Ce sont ces partis qui ont mis en place le fédéralisme linguistique.  En réalité, le “surplace” politique ne dure pas 11 mois, mais déjà 4 ans. Ce blocage institutionnel est une conséquence des modifications désastreuses apportées depuis 1970 à la Constitution et qui ont transformé la Belgique en un labyrinthe institutionnel, surtout depuis 1980. Nous doutons dès lors très fort des capacités intellectuelles de politiciens qui à l’heure actuelle sont toujours opposés à une Belgique unitaire (ou au moins fédérale, mais multipolaire et basée sur les provinces).

KAREL DE GUCHT: EEN REGERING ZONDER STAATSHERVORMING

Onlangs was er op Canvas een interessant gesprek (Reyers Laat, Canvas, 22 mei 2011) met de Europese commissaris van buitenlandse handel, Karel De Gucht (OPEN VLD). Daarin ging de liberaal in tegen de lijn van zijn partij en pleitte hij niet alleen voor een regering zonder de N-VA, maar ook voor een regering zonder “staatshervorming”. In “onze” media zal u er natuurlijk niet veel van lezen, daarom dat we hier een paar citaten van De Gucht weergeven:

1) Wat is dat nu eigenlijk een “grote staatshervorming”? Welnu, het is een mythe te geloven dat dat ons in “Vlaanderen” dan minder geld gaat kosten. Dit is onlogisch, want een staatshervorming brengt geen geld op omdat er enkel geld dat al bestaat verdeeld wordt. Maar dat geld is er niet, tenzij men natuurlijk de federale staat nog armer wil maken.

2) Het is onlogisch om te denken dat grote problemen die zich vandaag stellen – bijvoorbeeld met de begroting, de pensioenen of de arbeidsmarkt – opgelost gaan raken door een staatshervorming in de richting van nog meer autonomie voor de deelgebieden.

3) Het is onzinnig aan de financieringswet te sleutelen: tien jaar levert het geen effect op; bovendien is het geld schaars en dient het om onze schuld af te betalen, iets wat  sowieso al zeer moeilijk wordt.

4) Hoewel er politieke partijen zijn die het tegengestelde beweren, heeft het ratingbureau Fitch niet gezegd dat een grote staatshervorming nodig is. Wel staat er in het rapport dat er besparingen nodig zijn. En om die door te voeren, heb je best een nieuwe regering met volheid van bevoegdheden. Dat is wat Fitch zei en niets anders.

5) Het is mijn burgerplicht om te zeggen dat het verhaal over een (alleszaligmakende) staatshervorming op een fata morgana berust, net zoals professor Paul De Grauwe dat al deed. De mensen zijn bezorgd en zeggen – terecht – “waar zijn de politici mee bezig? Waar moet het nu naartoe met België? »

We kunnen het natuurlijk alleen maar toejuichen dat een politicus van een traditionele partij het dogma van de “staatshervorming” in twijfel trekt. Maar de oplossing ligt niet bij de geconfederaliseerde partijen, die zelf schuldig zijn aan het taalfederalistische probleem. Eigenlijk duurt de politieke « stilstand » niet 11 maanden, maar al vier jaar. Die institutionele blokkering is een gevolg van de rampzalige grondwetsherzieningen die begonnen in 1970 en die vooral sedert 1980 van de Belgische staat een – weliswaar ontwarbaar – kluwen gemaakt hebben. We twijfelen dan ook aan de intellectuele capaciteiten van politici die nu nog tegen een unitair (of minstens een federaal, maar meerpolig, op de provincies gesteund) België zijn.