5 JUNI 1288: DE SLAG BIJ WOERINGEN – 5 JUIN 1288: LA BATAILLE DE WORRINGEN

5 juni (1288) heeft historisch gezien voor België evenveel betekenis als 11 juli 1302 (Guldensporenslag). Maar de media-aandacht voor beide middeleeuwse veldslagen is totaal verschillend: niets voor Woeringen en enorm veel (vooral in het noorden van het land) voor de Guldensporenslag. Dit opmerkelijk verschil in behandeling is te wijten aan het flamingantisch imperialisme dat onterecht de Belgische politiek domineert. 5 juni kan dan ook als de Brabantse feestdag worden beschouwd.

Le 5 juin (1288) a autant de signification pour la Belgique que le 11 juillet 1302 (la Bataille des Epérons d’or). Toutefois, l’écho médiatique accordé aux deux batailles médiévales est totalement différent : rien pour Woeringen en énormément (surtout au nord du pays) pour la bataille des Epérons d’or. Cette remarquable différence de traitement est due à l’impérialisme flamingant qui domine à tort la politique belge. Le 5 juin peut donc être considéré comme la fête brabançonne.

KOST FEDERALISME : 10 MILJARD EURO PER JAAR – LE COUT DU FEDERALISME: 10 MILLIARDS D’EUROS PAR AN

Waar de media nooit over spreken, is de kost van het taalfederalisme. Nochtans kan op deze post heel wat geld bespaard worden om de begroting recht te trekken. De B.U.B. heeft reeds in februari 2007 de kost van het federalisme op 10 miljard euro per jaar berekend. In 2009 werd de studie verfijnd en hier vindt u een samenvatting.

Ce dont les médias ne parlent jamais est le coût du fédéralisme linguistique. Il est pourtant possible de réaliser d’importantes économies à ce niveau afin d’assainir le budget de l’Etat. Déjà en février 2007, le B.U.B. a calculé le coût du fédéralisme à 10 milliards d’euros par an. En 2009, l’étude a été affinée et ci-dessous, nous vous donnons un résumé.

OVERBODIG GEWEST VERKEERT IN POLITIEKE CHAOS – REGION SUPERFLUE PLONGEE DANS LE CHAOS POLITIQUE – UBERFLÜSSIGE REGION IM POLITISCHEM CHAOS

Bijna tien maanden na de ‘federale’, regionale en communautaire verkiezingen is er nog steeds geen nieuwe regering in het Brussels gewest. De politieke chaos in die ‘deelstaat’ is een zoveelste bewijs van de overbodigheid van het federalisme.

Presque dix mois après les élections « fédérales », régionales et communautaires, la région de Bruxelles-Capitale n’a toujours pas de nouveau gouvernement. Le chaos politique dans cette « entité fédérée » constitue une preuve de plus de l’inutilité du fédéralisme.

Fast zehn Monate nach den „föderalen“, regionalen und gemeinschaftlichen Wahlen gibt es in der Region Brüssel noch immer keine neue Regierung. Das politische Chaos in diesem “Teilstaat” ist ein weiteres Beispiel für die Überflüssigkeit des Föderalismus.

LE SÉNAT NE DOIT PAS ÊTRE SUPPRIMÉ, MAIS RENFORCE – DE SENAAT MOET NIET AFGESCHAFT, MAAR NET VERSTERKT WORDEN – DIE SENAT MUSS NICHT ABGESCHAFFT, SONDERN VERSTÄRKT WERDEN

L’accord de gouvernement du 31 janvier 2025 prévoit la suppression du Sénat. Cette mesure est cyniquement inscrite sous le titre de « renforcement de la démocratie et de l’État de droit ». Le B.U.B. souhaite réfuter certaines contre-vérités populistes à ce sujet.

Het regeerakkoord van 31 januari 2025 voorziet in de afschaffing van de Senaat. Die maatregel staat, erg cynisch, onder de titel “versterking van de democratie en de rechtsstaat” ingeschreven. De B.U.B. wil hieromtrent wat populistische leugens weerleggen.

Die Vereinbarung der Regierung vom 31. Januar 2025 sieht die Abschaffung des Senats vor. Diese Maßnahme wird, sehr zynisch, unter dem Titel „Stärkung der Demokratie und des Rechtsstaats“ aufgeführt. Die B.U.B. möchte in dieser Hinsicht einige populistische Lügen widerlegen.

REGERING DE WEVER : PARTICRATIE OVERSCHRIJDT RODE LIJN – GOUVERNEMENT DE WEVER: LA PARTICRATIE FRANCHIT LA LIGNE ROUGE – REGIERUNG DE WEVER: DIE PARTIKRATIE ÜBERSCHREITET EINE ROTE LINIE

De B.U.B. heeft kennisgenomen van het onwezenlijke feit dat voor het eerst in de wereldgeschiedenis iemand die zijn eigen land haat en wil vernietigen en een aanzienlijk deel van de inwoners ervan minacht het belangrijkste politieke ambt in die staat zal bekleden. Helaas voor de Belgen is dat land België –
Le B.U.B. a pris connaissance de l’invraisemblable réalité selon laquelle, pour la première fois dans l’histoire mondiale, une personne qui déteste son propre pays, cherche à le détruire et méprise une grande partie de ses habitants, va occuper le poste politique le plus élevé de cet Etat. Malheureusement pour les Belges, ce pays est la Belgique – Die B.U.B. hat von der ungeheuerlichen Tatsache Kenntnis genommen, dass zum ersten Mal in der Weltgeschichte jemand, der sein eigenes Land hasst, es zerstören will und einen erheblichen Teil seiner Einwohner verachtet, das wichtigste politische Amt dieses Staates bekleiden wird. Leider für die Belgier handelt es sich dabei um Belgien.

UNE SEPTIEME “REFORME” DE L’ETAT? – EEN ZEVENDE “STAATSHERVORMING”? – EINE SIEBTE „STAATSREFORM“?

230 jours après les élections « fédérales », la soi-disant coalition « Arizona » (N-VA, CD&V, Vooruit, MR, Les Engagés) a préparé une liste impressionnante de scissions et de réformes institutionnelles. Ce travail de démantèlement anti-belge touche aux fondements mêmes de l’État belge. Le B.U.B. estime essentiel que chaque Belge soit informé des intentions de cette coalition potentielle à l’égard de notre pays.

230 dagen na de “federale” verkiezingen heeft de zogenaamde “Arizona”-coalitie (N-VA, CD&V, Vooruit, MR, Les Engagés) een enorme lijst splitsingen en institutionele hervormingen voorbereid. Dit anti-Belgisch sloopwerk raakt aan de fundamenten van de Belgische staat zelf. De B.U.B. vindt het belangrijk dat elke Belg op de hoogte is van wat deze potentiële coalitie met België van plan is.

230 Tage nach den „föderalen“ Wahlen hat die sogenannte „Arizona“-Koalition (N-VA, CD&V, Vooruit, MR, Les Engagés) eine beeindruckende Liste von Spaltungen und institutionellen Reformen vorbereitet. Diese antibelgische Zerstörungsarbeit greift die Grundfesten des belgischen Staates an. Die B.U.B. hält es für wichtig, dass jeder Belgier über die Pläne dieser potenziellen Koalition für unser Land informiert ist.

TERUGBLIK OP 2024 – RETOUR SUR 2024 – RÜCKBLICK AUF 2024

In 2024 trokken de Belgen tweemaal naar de stembus. Allereerst in juni, voor de nationale verkiezingen en de verkiezingen voor de vele parlementen van de schadelijke, overbodige, peperdure, inefficiënte en ongrondwettelijke parlementen van de gewesten en de gemeenschappen. Vervolgens in oktober voor de provincie- en gemeenteraadsverkiezingen. Ook nu weer – en dit voor resp. de tiende en de elfde opeenvolgende keer – nam de B.U.B. deel aan deze hoogmis van de particratie. Ondertussen zit België, door toedoen van een kleine, overgesubsidieerde en bevoorrechte kaste van particratische federalisten en – erger nog – separatisten, al meer dan 200 dagen zonder volwaardige regering.

En 2024, les Belges se sont rendus deux fois aux urnes. D’abord en juin, pour les élections nationales et les élections des nombreux parlements des régions et des communautés, nuisibles, inutiles, excessivement dispendieux, inefficaces et inconstitutionnels. Ensuite, en octobre, pour les élections provinciales et communales. Une fois de plus – et pour la dixième et la onzième fois consécutive respectivement – le B.U.B. a participé à cette grand-messe de la particratie. Entre-temps, aux mains d’une petite caste de fédéralistes particratiques et – pire – de séparatistes, surfinancés et privilégiés, la Belgique est restée plus de 200 jours sans gouvernement de plein exercice.

Im Jahr 2024 gingen die Belgier zweimal an die Urnen. Zunächst im Juni für die Nationalwahlen und die Wahlen zu den zahlreichen schädlichen, unnötigen, übermäßig kostspieligen, ineffizienten und verfassungswidrigen Parlamenten der Regionen und Gemeinschaften. Dann, im Oktober, für die Wahlen auf Provinz- und Kommunalebene. Wieder einmal – und zum zehnten bzw. elften Mal in Folge – nahm der B.U.B. an diesem Hochamt der Parkratie teil. In der Zwischenzeit war Belgien in den Händen einer kleinen Kaste von überfinanzierten und privilegierten partikratischen Föderalisten und – schlimmer noch – Separatisten mehr als 200 Tage lang ohne vollwertige Regierung.