Minder armoede is geen utopie

De B.U.B. neemt kennis van de plannen van de Vlaamse regering om twee miljoen Euro uit te trekken voor armoedebestrijding. Het geld gaat bovendien naar een netwerk van verenigingen waar armen zelf het woord krijgen. Dat is op zich natuurlijk allemaal erg lovenswaardig, maar volgens ons moet de arme nog meer kansen krijgen.

Nog veel te veel Belgen leven onder de armoedegrens. De gevolgen daarvan zijn groot. Niet alleen ligt hun levensstandaard aanzienlijk onder het gemiddelde, maar ze worden ook niet betrokken bij maatschappelijke structuren, omdat vaak de drempelvrees vaak te groot is. Van politieke bewustwording is veelal helemaal geen sprake. Nochtans heeft ons land een uitstekende Sociale Zekerheid, waarop iedereen recht heeft. Ook deze kan echter nog verbeterd worden. De invoering van een gelijk startinkomen voor iedere Belg zou vele maatschappelijke ongelijkheden eenvoudigweg wegvlakken. De invoering ervan op federaal niveau en – liefst- op Europees vlak zou er bovendien voor zorgen dat de verschillen tussen de regio’s in ons land die deels omwille van de staatsstructuur zelf bestaan verkleinen. Het zou ook de intraregionale situatie in opwaartse zin herwaarderen. Zo is vandaag het rijke Waals-Brabant economisch volledig niet verwant met het arme Henegouwen-dat wel in hetzelfde Gewest ligt (een recente studie wijst uit dat 4 van de vijf rijkste gemeenten- inkomen/capita- in Vlaams- en Waals-Brabant liggen, voor ons is de hereniging van de provincie Brabant dan ook meer dan ooit een prioriteit).

De federale overheid die de bevoegdheden op macro-economisch vlak beheert moet haar verantwoordelijkheid durven nemen. Wij stellen dan ook onomwonden dat de dure staatsstructuur met bevoegdheidsoverlappingen moet worden afgeslankt naar een werkbaar systeem van provinciale decentralisatie. Tenslotte hebben de mensen die onder de armoedegrens leven ook niet gevraagd om extra belast te worden voor de plejade aan deelregeringen. Minder armoede betekent minder criminaliteit, meer veiligheid en een meer stabiele samenleving. En dat is geen utopie, maar een mensenrecht