Category: Opinions – Opinies

A la suite de l’échec de la proclamation d’indépendance catalane, la justice espagnole a émis le 2 novembre 2017 un mandat d’arrêt européen contre l’ancien président catalan et quatre de ses ministres qui se trouvent actuellement en Belgique. Peut-on les remettre à l’Espagne?

In de nasleep van de mislukte Catalaanse onafhankelijkheidsverklaring, heeft de Spaanse Justitie op 2 november een Europees aanhoudingsbevel uitgevaardigd tegen de voormalige Catalaanse president Puigdemont en vier van diens ministers. Kan men hen aan Spanje uitleveren?

Invité sur le plateau de la RTBF (22.10.17), l’ayatollah du nationalisme ”flamand”, Geert Bourgeois (N-VA) a une fois de plus abusé des évènements en Catalogne pour promouvoir sa cause séparatiste. Toutefois, l’auto-proclamé ”ministre-président” ”flamand” y a pourtant également avoué qu’il n’existait pas de majorité dans la soi-disant ”Flandre” en faveur de l’indépendance de cette région.

Op 22 oktober 2017 was de ayatollah van het ”Vlaams”-nationalisme, Geert Bourgeois (N-VA), te gast bij de RTBF. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om eens te meer de gebeurtenissen in Catalonië te misbruiken om zijn separatistische zaak te promoten. Nochtans heeft de zelfverklaarde ”Vlaamse” ”minister-president” er ook toegegeven dat er in het zogenaamde ”Vlaanderen” geen meerderheid bestaat voor de onafhankelijkheid van die regio.

Les séquelles du référendum d’indépendance illégal en Catalogne fournissent des enseignements surprenants et nouveaux. La crise constitutionnelle espagnole entraîne en effet des conséquences importantes, également pour la Belgique. Est-il encore possible pour une région de devenir indépendante au sein de l’Union européenne ? Et si oui, cette région nouvellement indépendante, pourra-t-elle rester ou revenir dans l’Union européenne ? Des questions importantes de droit international public qui recevront peut-être une réponse lors de la crise catalane. Ci-dessous, vous trouverez la deuxième partie de l’analyse du B.U.B..

De nasleep van het illegale Catalaanse onafhankelijkheidsreferendum levert verrassende nieuwe inzichten op. De Spaanse grondwettelijke crisis heeft immers belangrijke gevolgen, ook voor België. Is het nog mogelijk voor een regio om onafhankelijk te worden binnen de Europese Unie ? En zoja, kan deze nieuwe en onafhankelijke regio dan lid blijven of worden van de Europese Unie ? Het gaat om belangrijke vragen van internationaal publiekrecht die de Catalaanse crisis misschien zal beantwoorden. Hieronder vindt u het tweede deel van de analyse van de B.U.B..

Le 17 août 2017, le B.U.B. a pris connaissance de la volonté du bourgmestre de Lanaken (province du Limbourg), Marino Keulen (OVLD) de rebaptiser la rue dans sa commune qui porte le nom d’un flamingant notoire et collaborateur nazi, Cyriel Verschaeve. Enfin ! Déjà lors d’une action en février 2006, le B.U.B. a dénoncé cette vénération répugnante pour le nazisme, qui est toujours vivante chez certains flamingants.

Op 17 augustus 2017 nam de B.U.B. kennis van de wil van de burgemeester van Lanaken (provincie Limburg), Marino Keulen (OVLD), om de straat in zijn gemeente die genoemd werd naar een beruchte flamingantische nazi-collaborateur, Cyriel Verschaeve, om te dopen in een andere naam. Eindelijk ! De B.U.B. heeft deze walgelijke verering voor het nazisme, die nog altijd bij sommige flaminganten bestaat, reeds in een actie van februari 2006 aangeklaagd.

Op 6 augustus 2017 plaatste Prins Laurent een bericht op Twitter waarop te zien was dat hij op de Chinese ambassade in Brussel aanwezig was op de verjaardag van het Chinese leger in aanwezigheid van Chinese ambtenaren. De selectieve particratische verontwaardiging volgde onmiddellijk. Voor de B.U.B. was de reactie van de particratie pure hypocrisie.

Le 6 août 2017, le Prince Laurent a publié un message sur Twitter affirmant qu’il était présent à une fête d’anniversaire de l’armée chinoise à l’ambassade chinoise en présence de fonctionnaires chinois. L’indignation sélective de la particratie s’en est suivie immédiatement. Pour le B.U.B., la réaction de la particratie relevait de l’hypocrisie pure.