Afscheid van een monument

De Ijzerbedevaart van 31 augustus j.l. lokte 2 à 3000 man. Vorig jaar waren er nog 7000 mensen aanwezig. Toegegeven, de zaak was gesplitst. Rechts-radicaal Vlaanderen had al eerder een aparte bedevaart georganiseerd: de Ijzerwake (3000 man). De eendracht binnen de Vlaamse beweging, terecht vaak geassocieerd met extreem-rechts, is vandaag ver te zoeken. De organisatoren zelf geven toe dat er moet gemikt worden naar een jonger doelpubliek. Maar wie dan wel?

Wie voelt zich nog aangesproken tot een beweging die haar eisen niet alleen verwezenlijkt heeft, maar er steeds nieuwe en meer radicale blijft stellen? De tijd dat er tienduizenden Vlaamsgezinden naar de Ijzerbedevaart gingen is voorgoed voorbij. Ten andere, twee Vlaams-nationalistische partijen, de CD&V en de N-VA (binnenkort naar alle waarschijnlijkheid in een kartel voor de verkiezingen van ’04), hadden eerder al te kennen gegeven niet te participeren aan de manifestatie, of toch niet actief. Deze regering, zo heette het was “anti-Vlaams”. (U weet wel, dat is zo’n regering die de Vlaamse onafhankelijkheid niet meteen uitroept.)

Gaat het ondertussen goed met de Gewesten? Hun respectievelijke regeringen (Vlaamse & Waalse) hebben te kennen gegeven dat de financiële situatie niet bepaald rooskleurig is. De Vlaamse regering wilde enkel bijspringen wannneer de Waalse hetzelfde deed, maar deze laatste bleek echter ook geen geld te hebben. Wat meteen aanleiding gaf tot een stukje demagogie zoals we dat van het Vlaams Blok gewoon zijn, en dat we u toch niet willen onthouden: “Nu ook Wallonië eens een factuur voor het Wallo-Belgisch beleid dreigt voorgeschoteld te krijgen, bedanken de Walen er ‘vriendelijk’ voor. Solidariteit werkt blijkbaar maar in één richting: van Vlaanderen naar Wallonië. Omgekeerde solidariteit is uit den boze. Vlaanderen wordt enkel als melkkoe gebruikt.”

Wat daar staat klopt om verschillende redenen niet. Ten eerste zijn de feiten niet juist. Solidariteit gebeurt niet enkel door de geldelijke middelen van de gewestregeringen, integendeel zelfs, maar wel de mechanismen worden grotendeels op federaal niveau geregeld. Ten tweede laat het bericht uitschijnen dat door het feit dat het Vlaams Gewest nu ‘armer’ zou zijn (iets wat de Waalse minister-president had aangekaart), het Waals Gewest automatisch rijker zou zijn. Er is geen enkele reden om dat aan te nemen. Ten derde is het bericht uitermate karikaturaal. Elke zin bevat een aanval naar het andere landsgedeelte toe: “Wallo-Belgisch”,”de” Walen, “één richting”, “uit den boze”- om dan tenslotte te eindigen met een typische, ongenuanceerde boutade.

Nu, ons maakt de situatie van de Gewesten niet veel uit. Laat ze allemaal (over het Brussels wordt steevast gezewegen) maar in de schulden zitten, des te sneller zullen ze desintegreren door hun hoge kostenfactuur. De nationalisten in het noorden en het zuiden van het land mogen onderwijl de meubelen proberen te redden. Via de Ijzerbedevaart?