DE INSTITUTIONELE WARBOEL – LE MAQUIS INSTITUTIONNEL – DAS GEWIRR DER INSTITUTIONEN

Foto’s B.U.B.: “anti-coronatent” vóór het Sint-Elisabeth-ziekenhuis in Ukkel,
Brabant (09.04.20)
Photos B.U.B.: tente “anti-corona” devant l’hôpital Sainte-Elisabeth à Uccle
dans le Brabant (09.04.20)
Bilder B.U.B.: “anti-Korona-Zelt” vor dem Sankt-Elisabeth-Krankenhaus in
Ukkel, Brabant (09.04.20)

HET FEDERALISME CREEERT EEN TOTALE BESTUURLIJKE CHAOS

De huidige coronaviruscrisis is ook een uitgelezen ogenblik om kennis te nemen van de ingewikkelde versnippering van bevoegdheden die eigen is aan het federale België. Het blijkt dan dat er een manifest gebrek is aan coördinatie en solidariteit, die in een unitaire staat erg normaal zijn.

Allereerst is er het nationale schandaal in de rusthuizen, meerbepaald in het noorden van België. Dat schandaal wordt deels door een gebrekkige coördinatie tussen het nationale en het gemeenschapsniveau veroorzaakt, waardoor het beschermingsmateriaal niet tijdig in de zorginstellingen aankomt. De openbare media (VRT) en de officieuze media (VTM) geven geen waarheidsgetrouwe informatie over de rusthuizen in de „Vlaamse“ gemeenschap. Er bestaat geen twijfel over dat men belangrijke informatie verbergt en de waarheid verdoezelt. Wanneer zoiets zich in Italië, Spanje of de Verenigde Staten zou voordoen, worden we er onmiddellijk in alle geuren en kleuren over geïnformeerd, zelfs over de meest schokkende details. Maar wanneer het zich bij ons afspeelt, is elke transparantie zoek. Die „Noord-Koreaanse houding“ heeft de Belgische Unie in haar vorige tekst aangeklaagd.

Bovendien valt de ongelofelijke  chaos in de bevoegdheidsverdeling binnen de federale staat en meerbepaald in de gezondheidszorgen op. Op Paaszaterdag berichtte het dagblad Le Soir erover (Le Soir, 11 april 2020, p. 2: « Plongé dans le labyrinthe des task forces qui gèrent la crise » – « Ondergedompeld in het moeras en de doolhof van de task forces die de crisis moeten beheersen”):

“De hoge verantwoordelijke lacht: “ “Men noemt dit task forces.. “ “Als ik het overzicht van structuren over Corona bekijk dat door de Eerste Minister is doorgestuurd, moet ik zeggen dat ik de helft ervan niet ken”. Toch geeft dit document maar een beperkt zicht op de diensten en structuren betrokken in het beheer van de crisis. Daar een goede en volledige inventaris van te maken is een hoofdbreker. […] «Soms probeert men een probleem op te lossen door een nieuwe instantie op te richten. Daardoor blijven we maar structuren boven op elkaar creëren in een poging om oplossingen te vinden en vallen we terug in de oude problemen.” Zo vat deze bron met Belgisch federaal verleden en gefedereerde positie op dit ogenblik het samen. “Het ingewikkelde is dat iedereen  een beperkt zicht heeft op het geheel van het systeem”, vult een jongere kracht aan. […] « Iedereen is bezig met hetzelfde. En men weet niet meer wie over wat iets te zeggen of te beslissen heeft »,  bekent één van de beleidsmensen. «Het is hallucinant, niemand kan in dit doolhof nog een organigram opstellen.  », zo foetert een minister… » Dezelfde particraat zegt de oplossing gevonden te hebben : «Er is een  eenheid van commando nodig met een hierarchie. »

Dat is nu juist wat de B.U.B. voorstelt:  acht van de negen ministers van gezondheid afschaffen !

Minister van Volksgezondheid De Block (OPEN VLD) zal de B.U.B. niet tegenspreken. In hetzelfde artikel werd inderdaad gezegd dat ze de deelstaten volledig veracht: „ze heeft een compleet misprijzen voor de deelstaten“. Ze luistert niet, overlegt niet […] „En daarna komt ze klagen dat er teveel ministers van gezondheid zijn.” “Maar Maggie De Block verzet zich, en geeft toe “dat het niet gemakkelijk is, voornamelijk door de versnippering van de bevoegdheden”.

Dat is voor de B.U.B. het bewijs, dat er momenteel een bestuurlijke chaos heerst en dat informatie en communicatie falen. De aanwezigheid van de « minister-presidenten » (sic) in de Nationale Veiligheidsraad is er een ander voorbeeld van : ze maken er juridisch geen deel van uit, maar beïnvloeden wel het “federale” bestuur: dat is knutselwerk dat door het onwerkbare federalisme wordt veroorzaakt.

De B.U.B. zegt dit al twee decennia lang: de Belgische staat is door het federalisme veel te complex geworden. Enkel met een unitaire structuur kan men de crisis te lijf gaan en, meer algemeen, het land goed besturen. De einige reden waarom de situatie tot op vandaag nog min of meer beheersbaar is, is omdat de nationale regering vanaf 13 maart harde maatregelen voor heel het land heeft kunnen nemen. Men mag er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als elke gemeenschap op alle vlakken een eigen crisisbeleid zou hebben kunnen voeren.

En dan is er ook nog een gebrek aan solidariteit van de gewesten en van de gemeenschappen. De overbodige minister van gezondheid van de Duitstalige Gemeenschap, Antonio Antoniadis (PS), kondigde aan de FFP2-beschermingsmaskers die de ziekenhuizen in zijn gemeenschap niet nodig hebben aan de bejaardentehuizen in dezelfde gemeenschap te geven en niet aan de ziekenhuizen van de rest van de provincie Luik en, indien mogelijk of nodig, aan de rest van België. Nochtans bepalen de besluiten van de Nationale Veiligheidsraad dat deze beschermende maskers alleen in ziekenhuizen mogen worden verspreid (BRF-radio 9 april 2020). Antonio Antoniadis, de negende (?) minister van gezondheid geeft dus allerminst blijk van solidariteit met de federale staat.

Bovendien heeft België zich als enige EU-lidstaat  noodgedwongen onthouden bij de stemming van het Europese noodfonds betreffende de coronamaatregelen. Binnen de “Vlaamse” regering stemde immers de N-VA tegen met als reden dat het zogenaamde “Wallonië” teveel geld zou krijgen. Omdat dit noodfonds ook betrekking heeft op bevoegdheden van de deelstaten, moest niet alleen de federale staat, maar ook elke deelstaat haar goedkeuring geven. In de praktijk geeft dit aan bijna elke particratische partij in België een eenzijdig vetorecht: die zijn immers altijd wel in een of ander parlement vertegenwoordigd. Het federalisme maakt ons ook op internationaal niveau belachelijk.

Dit alles bevestigt wat de B.U.B. altijd gezegd heeft: het federalisme deugt niet en moet onmiddellijk na deze crisis worden afgeschaft. De schande heeft lang genoeg geduurd !

LE FEDERALISME CREE UN CHAOS TOTAL SUR LE PLAN INSTITUTIONNEL

L’actuelle crise du coronavirus est un moment excellent pour se rendre compte de l’éparpillement des compétences au sein de la Belgique fédérale. Il y a clairement un manque de coordination et de solidarité, qui sont évidents dans un Etat unitaire.

Il y a tout d’abord le scandale national dans les maisons de repos, notamment dans le nord de la Belgique. Ce scandale est partiellement causé par une coordination défectueuse entre le niveau national et communautaire qui fait en sorte que le matériel protecteur n’arrive pas à temps dans les établissements de soins. Les médias publics (VRT) et les médias quasi-publics (VTM) ne renseignent pas de façon fiable sur la situation dans les maisons de soins de la communauté “flamande”. Il ne fait aucun doute que l’on veut cacher des informations importantes et ainsi occulter la vérité. Lorsqu’un événement pareil se produit en Italie, en Espagne ou aux États-Unis, on est immédiatement informé de tous les détails, même les plus choquants. Mais lorsque cela arrive chez nous, la transparence est inexistante. Cette « attitude nord-coréenne » a déjà été dénoncée dans le texte précédent de l’Union belge.

En outre, l’incroyable chaos causé par la répartition des compétences au sein de l’Etat fédéral et, plus précisément, dans les soins de santé, est frappant. Le samedi de Pâques, le journal Le Soir (Le Soir, 11 avril 2020, p. 2: “Plongé dans le labyrinthe de task forces qui gèrent la crise”) écrivait:

« « On appelle ça des task forces », sourit ce haut responsable. « Quand je regarde l’overview des structures corona diffusé par la Première Ministre, il y en a la moitié que je ne connais pas. » Alors que le document donne une vue plus que parcellaire des structures impliquées dans la gestion de la crise, en dresser l’inventaire s’apparente à un casse-tête. »   […] « Parfois on résout un problème en créant une nouvelle instance. Du coup, on saute de de structure en structure pour essayer de trouver des solutions, on retombe dans les vieux démons belges », ramasse cette source, au passé fédéral et au présent fédéré. « La complexité, c’est que tout le monde a une vue partielle sur le système », complète ce nouveau venu. »  […] « Tout le monde s’occupe de la même chose. Et on ne sait plus qui décide de quoi »,  avoue l’un des décideurs. « C’est hallucinant, plus personne ne peut faire un organigramme de ce fatras », flingue un ministre. » Le même particrate dit avoirtrouvé la solution : « Il faut une unité de commandement, une hiérarchie ». 

C’est ce que le B.U.B. propose : supprimer huit des neuf ministères de la santé !

Ce n’est pas la ministre de la Santé De Block (OPEN VLD) qui contredira le B.U.B. En effet, le même article mentionne son „… mépris absolu pour les entités fédérées“. „Elle n’écoute pas, ne concerte pas […] „Et après elle vient se plaindre qu’il y a trop de ministres de la Santé ! »  « Mais Maggie De Block résiste, reconnaissant  que « ce n’est pas facile, notamment en raison du morcellement des compétences. » »

Le B.U.B. y voit la preuve d’un un chaos administratif qui règne actuellement et que l’information et la communication échouent. La présence des « ministres-présidents » (sic) au sein du Conseil national de sécurité en est un autre exemple : ils n’en font juridiquement pas partie, mais influencent tout de même la gestion « fédérale ». C’est du bricolage causé par le système fédéral inefficace.  

Le B.U.B. déclare déjà depuis deux décennies que le fédéralisme a rendu l’Etat belge beaucoup trop compliqué. Ce n’est qu’avec une structure unitaire que l’on peut s’attaquer à la crise et, plus généralement, bien gérer le pays. La seule raison pour laquelle la situation est encore plus ou moins sous contrôle aujourd’hui, c’est en raison des mesures fortes que le gouvernement national a pu prendre pour tout le pays depuis le 13 mars.  On ne peut même pas penser à ce qui se serait passé lorsque chaque communauté avait pu gérer la crise dans tous les domaines…

Ensuite, il y a encore le manque de solidarité entre les régions et les communautés. Le ministre superflu de la Communauté germanophone qui gère la santé, Antonio Antoniadis (PS), annonçait que les masques de protection FFP2 dont les hôpitaux de sa communauté n’ont pas besoin seront offerts aux maisons de repos de la même communauté au lieu de les distribuer aux hôpitaux du reste de la province de Liège et, si possible ou nécessaire, au reste de la Belgique. Cependant, les décisions du Conseil national de sécurité stipulent que ces masques de protection ne peuvent être distribués que dans les hôpitaux (radio de la BRF, 9 avril 2020). Antonio Antoniadis, le neuvième (?) ministre de la santé, ne se montre donc pas solidaire avec l’État fédéral.

Enfin, la Belgique est le seul Etat-Membre de l’UE qui a dû s’abstenir lors du vote sur le fonds d’urgence européen pour combattre la crise du coronavirus et ceci en raison du veto posé par la N-VA au sein du gouvernement «flamand». Selon ce parti séparatiste, la soi-disant «Wallonie» recevrait en effet trop d’argent. Vu que ce fonds d’urgence concerne également les compétences des entités fédérées, non seulement l’Etat fédéral, mais également chaque entité fédérée a dû donner son aval. En pratique, une telle procédure confère un droit de veto unilatéral à presque chaque parti particratique en Belgique puisque ces partis sont toujours représentés dans chaque parlement. Le fédéralisme nous ridiculise donc également au niveau international.

Tout cela confirme ce que le B.U.B. clame déjà depuis 20 ans : le fédéralisme ne convient pas et doit être aboli une fois que cette crise sera passée. La honte a assez duré !

DER FÖDERALISMUS VERURSACHT EIN TOTALES BEHÖRDLICHES CHAOS

Die heutige Coronavirus-krise ist auch eine gute Gelegenheit, von den komplizierten Kompetenzverteilungen im föderalen Belgien Kenntnis zu nehmen.  Wir sehen dass, Koordination und Solidarität, die in einem unitären Staat sehr gewöhn sein, hier fehlen.

Zuerst gibt es der nationalen Skandal in den Alterspflegeheimen, besonders im Norden des Landes. Dieser Skandal ist teilweise verursacht durch eine mangelhafte Koordination zwischen der föderalen und gemeinschaftsebene, wodurch das Schutzmaterial nicht zeitig in den Pflegeeinstellungen ankommt. Die öffentlichen Medien der VRT und auch die semi-offiziellen Medien der VTM berichten nie genau über die Lage in den Altersheimen der „Flämische“ Gemeinschaft.  Es ist klar, dass man wichtige Informationen versteckt hält und die Wahrheit vertuscht. Wenn es solche Fällen in Italien, Spanien oder den Vereinigten Staaten gibt, werden wir darüber unmittelbar und völlig informiert, auch über die grausamste Details, aber wenn es hier bei uns passiert, gibt es keine Transparenz. Diese „nordkoreanische Haltung“ hat die Belgische Union schon in ihrem vorhergehenden Text erwähnt.

Darüber hinaus sieht man das unglaubliche Gewirr von Kompetenzen im Föderalstaat und in besonderes im Gesundheitswesen, wovon die Zeitung Le Soir am Ostersamstag berichtete (Le Soir 11. April 2020, p. 2: « Plongé dans le labyrinthe des task forces qui gèrent la crise »):

« « On appelle ça des task forces », sourit ce haut responsable. « Quand je regarde l’overview des structures corona diffusé par la Première Ministre, il y en a la moitié que je ne connais pas. » Alors que le document donne une vue plus que parcellaire des structures impliquées dans la gestion de la crise, en dresser l’inventaire s’apparente à un casse-tête. »   […] « Parfois on résout un problème en créant une nouvelle instance. Du coup, on saute de de structure en structure pour essayer de trouver des solutions, on retombe dans les vieux démons belges », ramasse cette source, au passé fédéral et au présent fédéré. « La complexité, c’est que tout le monde a une vue partielle sur le système », complète ce nouveau venu. »  […] « Tout le monde s’occupe de la même chose. Et on ne sait plus qui décide de quoi »,  avoue l’un des décideurs. « C’est hallucinant, plus personne ne peut faire un organigramme de ce fatras », flingue un ministre. » Le même particrate auraittrouvé la solution : « Il faut une unité de commandement, une hiérarchie ». 

Dann hat die B.U.B. völlig Recht, wenn sie vorschlägt 8 der 9 Gesundheitsminister abzuschaffen!

Ministerin für Gesundheit De Block (OPEN VLD) würde die B.U.B. nicht widersprechen. In demselben Artikel wird ja gesagt, dass sie die Teilstaaten absolut verachtet: „d’un mépris absolu pour les entités fédérées“. „Elle n’écoute pas, ne concerte pas […] „Et après elle vient se plaindre qu’il y a trop de ministres de la Santé ! »  « Mais Maggie De Block résiste, reconnaissant  que « ce n’est pas facile, notamment en raison du morcellement des compétences. » »

Das ist für die B.U.B. der Beweis, dass zur Zeit behördliches Chaos herrscht und dass Information und Kommunikation auf der Strecke bleiben. Die Anwesendheit der „Minister-Presidenten“ (sic) im Nationalen Sicherheitsrat ist ein anderes Beispiel davon: juristisch sind sie daran nicht beteiligt, aber sie beeinflussen doch die „föderale“ Verwaltung. Das ist durch den ineffizienten Föderalismus verursachten Pfusch.

Die B.U.B. sagt dies schon seit 20 Jahren: der Belgische Staat ist durch den Föderalismus viel zu kompliziert geworden. Nur mit einer einheitlichen Struktur kann man Krisen meistern und im Allgemeinem das Land gut verwalten. Der einzige Grund, warum die Situation bis heute noch beherrschbar ist, ist, dass die nationale Regierung ab dem 13. März radikale Maßnahmen ergreifen konnte, die im gesamten Gebiet gleich sind. Man sollte nicht an die Katastrophe denken, die entstanden wäre, wenn jede Gemeinschaft ihre eigene Krisenpolitik hätte können durchsetzen.

Und dann gibt es auch noch eine Mangel an Solidarität in den Regionen und Gemeinschaften. So kündigte der überflüssige Gesundheitsminister der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Antonio Antoniadis (PS), an, die am Ende März gekauften FFP2-Schutzmasken , die die Kliniken in seiner Gemeinschaft nicht brauchen den Altersheimen in dieselben Gemeinschaft zu geben und nicht den Kliniken des Restes der Provinz Lüttich, und wenn möglich oder nötig, des Restes Belgiens, obwohl die durch den nationalen Sicherheitsrat getroffenen Entscheidungen vorschreiben, dass diese Schutzmasken nur in den Krankenhäusern verteilt werden dürfen (BRF-Radio 9. April 2020). Antonio Antoniadis , der neunte (?) Gesundheitsminister eines Teils Belgiens zeigt hier daher keine Solidarität mit dem Föderalstaat.

Außerdemist Belgien der einzige EU-Mitgliedstaat, der sich bei der Abstimmung für den Europäischen Notfallfonds zur Bekämpfung der Korona-Krise enthielt. Die N-VA legte immerhin sein Veto innerhalb der „flämischen“ Regierung ein, mit der Begründung, dass „Wallonien“ zu viel Geld erhalten würde. Weil dieser Notfallfonds auch die Befugnisse der Teilgebiete betrifft, musste nicht nur der Föderalstaat, sondern auch jedes Teilgebiet zustimmen. In der Praxis verleiht dies fast jeder partikratischen Partei in Belgien ein einseitiges Veto. Schließlich sind sie alle in den Parlamenten vertreten. Der Föderalismus macht Belgien auch auf der internationalen Ebene lächerlich.

Dies alles bestätigt was die B.U.B. immer gesagt hat: der Föderalismus taugt nicht und muss nach dieser Krise unmittelbar abgeschafft werden. Die Schande hat lange genug gedauert !