Category: Opinions – Opinies

Georges Louis Bouchez, de jonge voorzitter van de Franstalige liberalen van de MR, verklaarde tijdens een interview met het magazine Wilfried (23.01.20) voorstander van een unitair België te zijn. Nooit eerder sedert het begin van het federaliseringsproces in België sprak een partijvoorzitter van de particratie zich zo sterk tegen het taalfederalisme uit. De koninklijke informateur heeft tegelijk alleen maar de mening van de meeste Belgen uitgedrukt. Die mening wordt door de B.U.B. al sinds het jaar 2000 verdedigd: de terugkeer naar het unitaire België. Het is niet alleen een mooi, maar ook een noodzakelijk project.

Georges Louis Bouchez, le jeune président des libéraux francophones (MR), a déclaré lors d’un entretien historique accordé au magazine Wilfried (23.01.20) être en faveur d’une Belgique unitaire. Jamais depuis le début du processus de fédéralisation en Belgique, un président d’un parti de la particratie s’est opposé de manière si claire au fédéralisme linguistique. En même temps, l’informateur royal n’a fait qu’exprimer l’opinion de la plupart des Belges, défendue déjà depuis l’an 2000 par le B.U.B.: le retour à la Belgique unitaire. Il s’agit d’un projet à la fois beau et nécessaire.

Fin décembre 2019, Jan Jambon (N-VA), le soi-disant ‘’ministre-président’’ ’’flamand’’, plaidait en faveur de la création d’une commission relative à la réforme de l’Etat au sein du soi-disant parlement ‘’flamand’’. En vue d’élections anticipées, selon Jambon, ce parlement ‘’flamand’’ devrait préparer une telle réforme. La figure de proue du parti séparatiste estime qu’au cours de ce processus, le confédéralisme doit être mis sur la table. 

Eind december 2019 pleitte de zogezegde ‘’Vlaamse’’ ‘’minister-president’’ Jan Jambon (N-VA) voor de versnelde oprichting van een commissie staatshervorming in het zogenaamde ‘’Vlaams’’ parlement. Met het oog op mogelijke vervroegde verkiezingen, aldus Jambon, moet het ‘’Vlaams’’ parlement een komende ‘’staatshervorming’’ plannen. En daarbij moet volgens deze spilfiguur binnen de N-VA het confederalisme op tafel komen.

Aan het begin van dit nieuwe decennium bevindt België zich op de tweesprong. De spanning tussen de politiek en de bevolking over het institutionele probleem was nooit eerder zo hoog. Hoewel een deel van de politieke klasse – zeker in het noorden van het land – België verder wil opsplitsen, klinken er steeds luidere stemmen om terug te keren naar een unitair België opnieuw of toch minstens naar méér België. Dat werd onlangs duidelijk toen alle traditionele partijen (de PVDA inbegrepen) op 17 december 2019 het pact voor België van de federalisten van BPlus tekenden.

Aan het begin van dit nieuwe decennium bevindt België zich op de tweesprong. De spanning tussen de politiek en de bevolking over het institutionele probleem was nooit eerder zo hoog. Hoewel een deel van de politieke klasse – zeker in het noorden van het land – België verder wil opsplitsen, klinken er steeds luidere stemmen om terug te keren naar een unitair België opnieuw of toch minstens naar méér België. Dat werd onlangs duidelijk toen alle traditionele partijen (de PVDA inbegrepen) op 17 december 2019 het pact voor België van de federalisten van BPlus tekenden.

Op 10 november 2019 werd een toekomstig asielcentrum in het Limburgse Bilzen in brand gestoken. Volgens de politie is er kwaad opzet in het spel. De eigenares van het pand verklaarde op het VRT-nieuws (12.11.19) dat de daders een flamingantische vlag aan haar huis achtergelaten hadden en toonde deze aan de journalisten. Moedig voegde ze eraan toe: ‘’dat zegt genoeg’’. Daarmee kan de aangekondigde ‘’Vlaamse’’ canon met een nieuw feit worden aangevuld.

Le 10 novembre 2019, un futur centre d’asile à Bilzen, dans le Limbourg, a été incendié. Selon la police, il s’agissait d’un acte intentionnel. La propriétaire de l’immeuble a déclaré à la VRT (12.11.19) que les agresseurs avaient déposé un drapeau flamand à sa maison et le montrait aux journalistes. Elle y ajoutait courageusement : “Cela en dit assez”. Le « canon flamand « ” annoncé peut être complété par ce fait nouveau.

Plus de 150 jours après les élections du 26 mai 2019 et 11 mois après la chute du gouvernement Michel, la Belgique a toujours un gouvernement en “affaires courantes”. Depuis juin 2007 jusqu’à maintenant, l’ensemble des gouvernements belges a déjà été plus de trois ans ( ! ) en “affaires courantes”. Cette situation est principalement la conséquence d’une classe politique incapable de faire face à l’agitation des nationalistes linguistiques et hostile au renforcement de l’Etat belge multilingue et à son unitarisation. Pour le B.U.B., la coupe est vraiment pleine !

Meer dan 150 dagen na de verkiezingen van 26 mei 2019 en elf maanden na de val van de regering Michel, heeft België nog steeds een regering in ‘’lopende zaken’’. Sedert juni 2007 tot vandaag zaten alle Belgische regeringen samen al méér dan drie jaar ( ! ) in ‘’lopende zaken’’, grotendeels wegens het bestaan van een politieke klasse die onbekwaam is om het hoofd te bieden aan taalnationalistische agitatie en pertinent weigert de meertalige Belgische staat te versterken en unitair te maken. Voor de B.U.B. is de maat meer dan vol !