FLAMINGANTISCH ZANGFEEST TOONT HYPOCRISIE VAN DE PARTICRATIE – LA FETE DU CHANT FLAMINGANT DEMONTRE L’HYPOCRISIE DE LA PARTICRATIE

FLAMINGANTISCH ZANGFEEST TOONT HYPOCRISIE VAN DE PARTICRATIE

Op 8 maart 2015 woonden de N-VA-ministers Jan Jambon en Vandeput alsook de N-VA-Kamervoorzitter Siegfried Bracke het jaarlijks fascistisch Vlaams-nationaal Zangfeest in Antwerpen bij. Dit komt er natuurlijk van als men separatistische partijen tot de (federale) regering toelaat. Maar het meest tergend vond de B.U.B. de terechte, maar verschrikkelijk hypocriete reactie van de PS.

Stel u voor dat de Spaanse minister van landsverdediging een bijeenkomst bijwoont waar Franco geëerd wordt. Of dat de parlementsvoorzitter van Oekraïne naar een herdenking gaat om de aansluiting van de Krim bij Ruslandte vieren. Beeldt u zich in dat de Franse minister van binnenlandse zaken met Corsicaanse separatisten een feestje gaat bouwen. Onmogelijk? Zeer zeker, genoemde personen zouden op staande voet uit hun ambt ontzet worden.Sterker nog, ze zouden nooit nog een openbaar ambt mogen bekleden.

Slechts op één plek kan dit: in België. Niet alleen kunnen hier openlijke separatisten in de regering zitten, ze mogen er ook mogen belangrijke posten bekleden zoals Jambon op binnenlandse zaken en Vandeput op landsverdediging. De Eerste Burger van het land,  Bracke, de Kamervoorzitter, mocht ook ongestraft op het ‘Vlaams’-nationaal zangfeest het einde van België bezingen en ‘België barst’ roepen. Ze mogen dit bovendien doen samen met het ‘Vlaams’ Belang, een partij waartegen de andere partijen een ‘cordon sanitaire’ gevormd hebben, het fascistische Voorpost, het NSV en andere rechts-extremisten. Daarmee scharen ze zich in de lange anti-Belgische traditie van het zangfeest, dat in de jaren 1930 in fascistische kringen ontstond. De Duitse bezetter heeft de voortzetting van dit nationalistisch gebeuren tijdens de oorlog toegelaten. M.a.w. fascistischer kan niet.

In het ‘federaal’ parlement waren er nauwelijks reacties op de aanwezigheid van de ministers, alsof fascisme en separatisme onder de particraten banaal en toegelaten zijn. Onkelinkx van de PS was zowat de enige die verontwaardigd reageerde, maar haar reactie was verschrikkelijk hypocriet. Geen partij heeft immers zozeer de anti-Belgische ‘staatshervormingen’ (lees: staatsafbraken) ondersteund als de PS. De N-VA wil ‘gewoon’ deze « hervormingen» afwerken door alle overgebleven federale bevoegdheden te splitsen.

De premier deed het incident af als het ‘uiten van een mening’.  De bevolking moet immers gerustgesteld worden. De N-VA zou zogezegd verantwoordelijk, zelfs ‘Belgisch’ worden…

Vergis u niet. België is een oligarchische particratie waarin intolerante en staatsgevaarlijke rechts-extremisten het voor het zeggen hebben. Zelfs de voormalige Oostbloklanden en de Sovjet-Unie waren democratischer dan het huidige federale België.

 

LA FETE DU CHANT FLAMINGANT DEMONTRE L’HYPOCRISIE DE LA PARTICRATIE

Le 8 mars 2015, les ministres de la N-VA Jan Jambon et Steven Vandeput ainsi que le président de la Chambre, Siegfried Bracke (N-VA), ont assisté à la fête fasciste du chant national “flamand” (“Vlaams” Nationaal Zangfeest) à Anvers. C’est la première fois que des ministres en fonction y étaient présents vu que c’est aussi la première fois que les flamingants durs sont entrés dans le gouvernement « fédéral ». Plus troublant encore était la réaction justifiée, mais extrêmement hypocrite, du PS.

Imaginez-vous que le ministre espagnol de la Défense assiste à une réunion à la gloire du général Franco. Ou que le président du parlement ukrainien se rende à la commémoration de la réunification de la Crimée à la Russie. Ou encore que le ministre de l’Intérieur français fasse la fête avec les séparatistes corses ou basques. Impossible? Certes, ces politiciens seraient immédiatement décriés et démis de leurs fonctions. Plus jamais, ils n’auraient pu encore  occuper des fonctions publiques.

Il n’y a qu’un endroit au monde où le contraire est possible: en Belgique. Ici, non seulement les séparatistes peuvent-ils siéger au gouvernement, ils peuvent même occuper des postes ministériels importants, comme Jambon aux affaires intérieures ou Vandeput à la  défense. Le premier citoyen du pays, Bracke (N-VA), le président de la Chambre, peut également chanter à la fête du chant national “flamand” et crier: « la Belgique, qu’elle crève !». En outre, ils peuvent le faire en compagnie du parti « Vlaams » Belang, contre qui les autres partis ont formé un ‘cordon sanitaire’, l’organisation fasciste Voorpost, le NSV et d’autres extrémistes de droite. Ainsi ils s’inscrivent dans la longue tradition antibelge du « zangfeest », qui trouve ses origines dans les milieux fascistes des années 1930. L’occupant allemand a autorisé la continuation de cet événement nationaliste pendant la guerre. En d’autres termes, plus fasciste que cela, tu meurs.

Néanmoins, au Parlement ‘fédéral’, il n’y avait pratiquement aucune réaction contre la présence des ministres, comme si le fascisme et le séparatisme étaient devenus banals et tolérés entre les particrates. Onkelinkx du PS était à peu près la seule qui a montré son indignation, mais sa réaction fut terriblement hypocrite. Aucun autre parti n’a soutenu autant les «réformes de l’Etat» anti-belges (lisez: destructions de l’Etat) que le PS. Or, la N-VA veut ‘simplement’ parachever ces « réformes » en scindant toutes les compétences fédérales restantes.

Le premier ministre a relativisé l’incident comme « l’expression d’une opinion ». Il fallait bien rassurer la population. La N-VA serait soi-disant en train de devenir ‘responsable’, voire « belge ».

Détrompez-vous. La Belgique est une particratie oligarchique dirigée par des extrémistes de droite intolérants et séparatistes. Même les anciens pays du bloc de l’Est et l’Union soviétique étaient plus démocratiques que la Belgique fédérale actuelle.