GEEN SPLITSING WERKGELEGENHEID ! – PAS DE SCISSION DE LA POLITIQUE DE L’EMPLOI !

GEEN SPLITSING WERKGELEGENHEID !

De Belgische Unie veroordeelt in de meest scherpe bewoordingen de plannen van federaal minister Johan Vandelanotte om de werkgelegenheid in België volledig te splitsen wegens het bestaan van “verschillen”. Deze uitspraken kaderen ongetwijfeld in een charmeoffensief naar SP.A-kartelpartner Spirit, een Vlaams-nationaal partijtje dat nauwelijks meer stemmen haalt dan de B.U.B., die geen media-aandacht en geen overheidsgeld krijgt. Vandelanotte wordt dan ook partijvoorzitter van de SP.A.

Over welke verschillen heeft de minister het? Over de sectoriële, de interprovinciale, de verschillen tussen stad en platteland? Er zijn inderdaad veel meer verschillen in de arbeidssituatie tussen de Westhoek en de Antwerpen-stad dan tussen Antwerpen-stad, Brussel-stad en Charleroi-stad.

De minister geeft zelf toe zich in het verleden vergist te hebben aangaande de splitsing van het gezondheidsbeleid. Vergissen is menselijk. Zou hij zich opnieuw vergist hebben? Je zou het zo denken. Bovendien is het toch waanzinnig dat uitgerekend een socialistisch minister de solidariteit tussen werknemers in het noorden en het zuiden van het land wil verbreken, ook al wil hij dat niet met zoveel woorden zeggen.

PAS DE SCISSION DE LA POLITIQUE DE L’EMPLOI !

L’Union belge condamne en termes très sévères les projets du ministre fédéral Johan Vandelanotte de scinder entièrement la politique de l’emploi en Belgique en raison de l’existence de « différences ». Ces propos cadrent sans doute dans une offensive de charme envers le partenaire du cartel SP.A-Spirit, un petit parti nationaliste flamand qui obtient à peine plus de voix que le B.U.B., celui-ci étant privé de temps d’antenne et d’argent public. Vandelanotte devient en effet président du parti SP.A.

De quelles différences le ministre parle-t-il ? Des différences sectorielles, interprovinciales, des différences entre la ville et la campagne ? Il y a en effet beaucoup plus de différences entre la situation de l’emploi dans le « Westhoek » et la Ville d’Anvers qu’entre la Ville d’Anvers, la Ville de Bruxelles et la Ville de Charleroi.

Le ministre avoue lui-même s’être trompé dans le passé à propos de la scission des soins de santé. Se tromper est humain. Se serait-il trompé de nouveau ? On devrait le croire. En outre, il est tout de même incongru qu’un ministre socialiste entende briser la solidarité entre les travailleurs du nord et du sud du pays, même s’il ne veut pas le dire en termes clairs.