HOE GELOOFWAARDIG IS DI RUPO? – QUELLE EST LA CREDIBILITE DE DI RUPO?

HOE GELOOFWAARDIG IS DI RUPO?

Op 8 mei 2012 riep Eerste Minister Elio Di Rupo – zeer terecht – op om te strijden tegen extremistische ideologieën. Hij deed dit in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau n.a.v. de herdenking van de Duitse capitulatie in 1945. Zijn oproep is des te dringender aangezien overal in Europa (Schotland, Griekenland, Nederland, Frankrijk, België …) het extremisme en het nationalisme electoraal oprukt. 

De vraag is echter hoe geloofwaardig zo’n oproep klinkt uit de mond van een man die een jaar lang heeft onderhandeld met de fascistoïde N-VA om met deze partij een regering te vormen en om vervolgens, na het opstappen van die N-VA, een regering zonder de N-VA te vormen, doch om hun extreem nationalistische programma (deels) uit te voeren.

Daarvoor aarzelde en aarzelt zijn partij er zelfs niet voor de Belgische Grondwet op te schorten en de Belgen hun politieke rechten – m.n. het recht om via verkiezingen te kunnen oordelen over deze belangrijke “staatshervorming” – tijdelijk af te nemen. Van verantwoordelijke politici die zich voornemen om het extremisme te stoppen, zou je toch iets meer staatsmanszin en logica verwachten.


QUELLE EST LA CREDIBILITE DE DI RUPO?

Le 8 mai 2012, le Premier Ministre, Elio Di Rupo, a appelé – à juste titre – à la lutte contre les idéologies extrémistes. Il tenait ses propos lors d’une cérémonie de souvenir dans le camp de concentration d’Auschwitz-Birkenau à l’occasion de la commémoration de la capitulation allemande en 1945. Son appel est d’autant plus urgent vu que partout en Europe (en Ecosse, en Grèce, aux Pays-Bas, en France, en Belgique…), l’extrémisme et le nationalisme ont le vent en poupe.

Cependant, il convient de se poser des questions sur la crédibilité d’un tel appel qui provient d’un homme qui a négocié pendant une année avec la N-VA fascistoide afin de former un gouvernement avec ce parti pour ensuite, lorsque la N-VA avait quitté la table des négociations, former un gouvernement sans ce parti tout en poursuivant l’exécution (partielle) de leur programme extrémiste.

Pour arriver à ce but, son parti n’hésitait en n’hésite même pas à suspendre la Constitution belge ni à enlever temporairement les droits politiques aux Belges, notamment leur droit d’émettre un avis par le biais d’élections sur cette “réforme de l’Etat” importante. On pourrait tout de même attendre un peu plus de civisme et de logique de la part de politiciens qui prônent l’arrêt de l’extrémisme.